وي يكي از شعرا و كساني است كه مردم را به خونخواهي حسين عليه السلام و بازگشت به سوي خدا تحريك و تحريض مي نمود. عبدالله بن احمر، در تحريض مردم به قيام و شهادت چنين گفت:



صحوت و ودعت الصبا و الغوانيا

و قلت لاصحابي: اجيبوا المناديا



و قولو له اذ قام يدعو الي الهدي

و قبل الدعا: لبيك، لبيك، داعيا



«فريادم بلند است و همه آن را بشنوند و به يارانم گفتم: جواب منادي را بدهيد؛

و به او كه دعوت به هدايت مي كند بگوييد لبيك، لبيك، اي دعوت كننده به هدايت».