عبدالرحمن پسر عروة بن حراق الغفاري است. اهل كوفه و از قبيله بني غفار بود.

اين قبيله منسوب به غفار بن مليل، تيره اي از كنانة و از اعراب عدناني مي باشند.

او به هنگام شهادت جوان بود.

فضايل و سوابق:

جدش حراق از اصحاب بزرگوار حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام و در سه جنگ صفين، جمل و نهروان از ياران و سربازان آن حضرت بود و عبدالله از اشراف و شجاعان كوفه محسوب مي شد.

در روز عاشورا به اتفاق برادرش عبدالله به خدمت حضرت امام حسين عليه السلام رسيدند و عرض كردند: يا اباعبدالله سلام بر شما، آمده ايم كه در پيش روي تو كشته شويم و دفع بلا از تو نماييم.

آن حضرت فرمود: خوش آمديد، نزديك تر بياييد، پس نزد آن حضرت رفتند در حالي كه هر دو مي گريستند.

امام عليه السلام فرمود: اي پسران برادرم چه چيز شما را به گريه آورده؟ به خدا قسم اميدوارم كه بعد از ساعتي چشمهاي شما روشن شود.

آنان عرض كردند: يا اباعبدالله خدا ما را فداي تو كند! سوگند به خدا كه گريه ما بر خودمان نيست بلكه مي گرييم براي اينكه دشمنان دور تو را گرفته اند و ما قدرت نداريم دفعشان كنيم.

آن حضرت فرمود: خدا شما را جزاي خير دهد اي برادرزادگانم! آنگاه عرض كردند: «سلام بر تو اي پسر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم». و عازم ميدان جهاد شدند.

آن حضرت فرمود: «سلام و رحمت خدا بر شما باد» پس از ساعتي مبارزه به


شهادت رسيدند.

مناقب فقط عبدالله را از شهداي حمله نخست آورده ولي خوارزمي شهادت آن دو را، با هم ثبت كرده است.

بعضي ها شهيدي ديگر به نام عبدالرحمن بن عزرة غفاري را ذكر كرده و اشعاري هم منتسب به ايشان نوشته اند، كه چند احتمال مي رود:

اول - عروة بن حراق برادري به نام عزرة داشته كه عبدالرحمن بن عزرة پسر عموي عبدالرحمن بن عروة مي شود.

دوم - تشابه بين دو كلمه عروة و عزرة باعث اشتباه در استنساخ شده، و در نتيجه هر دو عبدالرحمن يك نفر مي باشند.

نام عبدالرحمن بن عروة بن حراق غفاري و برادرش در زيارت ناحيه مقدسه بدين صورت آمده است: «السلام علي عبدالله و عبدالرحمن ابني عروة بن حراق الغفاريين».