او و برادرش عبدالله، كه هر دو در كربلا شهيد شدند، از اشراف و شجاعان كوفه بودند و به خاندان پيامبر عشق مي ورزيدند. جدشان حراق نيز از ياران علي عليه السلام بود كه در سه جنگ، در ركاب آن حضرت حضور داشت. اين دو برادر با هم از كوفه به كربلا آمده بودند. هر دو با هم روز عاشورا از سيدالشهدا عليه السلام اذن پيكار گرفتند و با هم به ميدان رفتند در رفتن به ميدان نبرد، از هم سبقت مي جستند هنگام جنگ هر كدام يك مصرع از رجز را مي خواند و نفر ديگر، مصرع دوم شعر را تمام مي كرد. اين دو برادر با هم به شهادت رسيدند.

نامش در زيارت رجبيه هم آمده است. بعيد نيست كه اين، همان


«عبدالرحمن بن عروه ي غفاري» باشد و تشابه اسمي ميان عروه و غرره در استنساخ پيش آمده باشد.

غفاري: منسوب به «غفار بن مليل»، تيره اي از كنانه و عرب عدنان. (عدنان، عرب شمال).