زياد بن عريب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن كعب الصائد بن شرحبيل بن شراحيل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حيزون بن عوف بن حمدان،


ابوعمرة الحمداني الصائدي بوده و بني صائد تيره اي از قبيله حمدان مي باشد كه در اصل يمني و قحطاني بوده و بسياري از اين قبايل بعد از كوچ از يمن، ساكن كوفه شدند.

در استيعاب و الاصابه پدرش را از اصحاب رسول خدا شمرده اند. در رجال، مامقاني او را از عباد و زهاد و از اصحاب سيدالشهداء مي شمرد. عريب از صحابه حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بود. و در هنگام شهادت در سن بالايي بوده است.

او مردي شجاع، عابد ناسك و متجهد بوده و در كربلا بر گروهي حمله نمي كرد مگر اينكه آنها را پراكنده مي ساخت تا اين كه بدست مردي از بني تميم به نام عامر بن نهشل به شهادت رسيد.

زياد بعد از ساعتي مبارزه به محضر حضرت امام حسين عليه السلام رسيده و اين شعر را خواند:



ابشر هديت الرشد يابن احمد

في جنة الفردوس تعلو صعدا



«بشارت باد كه به راه راست هدايت يافته ام و در بهشت فردوس جايگاه بالايي داري.»