وي به همراه حصين بن نمير،


شرحبيل بن ذي الكلاع حميري، ادهم بن محرز باهلي و جبله بن عبدالله خثعمي كه همه از دشمنان سرسخت اهل بيت عليه السلام بودند، تحت فرماندهي ابن زياد، در منطقه ي عين الوردة با نيروهاي توابين مواجه شدند و به نبرد با يكديگر پرداختند.

ربيعه در يكي از جنگها (عليه مختار بن ابوعبيد ثقفي) كه فرماندهي لشكر شام را به عهده داشت، به هلاكت رسيد.

موسي بن عامر گويد: «نيروهاي شام پراكنده شده بود و من به «ربيعه بن مخارق» فرمانده خودمان رسيدم كه افراد پراكنده بودند و اين فرمانده، پياده شده بود و فرياد مي زد: اي پيروان حق! و اي اهل اطاعت و شنوايي! به سوي من بياييد من «ابن المخارقم».

موسي گويد: «من كه در آن هنگام جواني كم سن و سال بودم، از ترس فرمانده ايستادم كه ناگهان دو نفر از «شيعيان» به نامهاي عبدالله بن ورقاء اسدي و عبدالله بن ضمره عذري، بر فرمانده شام تاختند و او را به قتل رساندند».