ربيعه از شعراي مخضرمين است. در تاريخ ابن عساكر آمده كه ربيعه درك مصاحبت رسول خدا را نموده و در الاصابه ابن حجر او را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام در روز«ذي قار» مي شمرد. او نيز كه از بزرگان و از دلير مردان است از كوفه به ياري ابي عبدالله شتافت و در روز عاشوراي حسيني پس از نبرد با دشمن به فيض شهادت نايل گشت.