عنوان (ناپسند) ي است كه از سوي يزيد و ابن زياد به امام حسين عليه السلام داده شد. اصل معناي آن شورشي و ياغي است؛ اتباع كشورهاي بيگانه. اين اصطلاح به زمان اميرالمؤمنين عليه السلام برمي گردد. از زماني كه در جنگ صفين عده اي به عنوان سرپيچي و تمرد از فرمان علي عليه السلام شورش كردند «خوارج» نام گرفتند. اين عنوان، به ويژه در عراق مفهومي ناپسند يافت. يزيد براي مشروعيت بخشيدن به كار خويش در كشتن حسين عليه السلام اين عنوان را مستمسك قرار مي داد و خود را سركوب كننده ي يك شورش بر ضد خليفه اسلامي معرفي كرد. از اين رو سيدالشهدا عليه السلام را به عنوان شخصي كه بر ضد حكومت اسلامي خروج كرد. خارجي معرفي مي كرد.