وي از فرماندهان و هواداران تحت امر مروان بن حكم بود. مروان پس از مرگ يزيد و كناره گيري فرزند يزيد از خلافت، خود را به عنوان خليفه ي مسلمين مطرح نمود و سران شام با او بيعت كردند. او پس از تثبيت موقعيت خود در


شامات، تصميم گرفت به حساب قدرتهاي مخالف حكومت اموي برسد. بنابراين لشكري را به سركردگي «جبيش» به سوي حجاز گسيل داشت تا قيام «ابن زبير» را سركوب نمايد.