انس بن الحرث (حارث) بن نبيه بن كاهل بن عمرو بن صعب بن اسد بن حزيمه اسدي كاهلي بوده است. و كاهل تيره اي از بني اسد مي باشد.

انس ساكن كوفه و به هنگام شهادت، پيرمرد، و داراي سن زيادي بوده است.

در بعضي از منابع مثل بحارالانوار و ناسخ التواريخ انس بن حارث را مالك بن انس نوشته اند.

او داراي سوابق اجتماعي و سياسي و فضايل خوبي بوده، بطوري كه خودش و پدرش از اصحاب كبار حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم از اصحاب صفه، و در غزوات النبي از جمله بدر و حنين شركت داشته و از آن حضرت حديث نقل كرده است. انس با توجه به سن زياد و صحابي بودنش از موقعيت خوبي در جامعه برخوردار بوده است.

او از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شنيده بود كه همانا اين پسرم كشته مي شود و در زميني از زمينهاي عراق پس هر كه او را درك


كرد ياري كند، و لذا شبانه خود را به كربلا رسانده و در روز عاشورا به شهادت رسيد.

انس پس از قرة بن ابي قرة الغفاري عازم ميدان شده و اين رجز را خواند:



قد علمت مالكها و الدودان

و الخندفيون و قيس عيلان



بان قومي آفة الاقرآن

لدي الوغي و سادة الفرسان



مباشر و الموت بطن آن

لسنانري العجز عن الطعان



آل علي شيعة الرحمان

آل زياد شيعة الشيطان



«به تحقيق باور دارند قبايل مالك و دودان بني اسد، و خندفيون و قيس عيلان مي دانند كه قبيله و قوم من كشنده حريف در هنگام جنگ هستند و سرور سواركارانند.

و با زخم نيزه دشمن را كشته و ما عاجز در استفاده از نيزه نيستيم.

آل علي عليهم السلام پيروان خداي رحمانند، و آل زياد پيروان شيطانند.

بنا به نقل مناقب انس چهارده نفر از دشمن را به هلاكت رسانيده و سپس شهيد شد.



بشير عشق دادش اين بشارت

كه خوش باد آن مقام كامكارت



و در زيارت ناحيه انس بن حارث وارد شده است.

«السلام علي انس بن كاهل الاسدي».