ابن زرقاء به معني پسر زن بدكاره، توصيفي است كه به مروان بن حكم نسبت داده شده است.

پس از آن كه معاويه مرد، وليد بن عتبه كه فرماندار مدينه بود از طرف يزيد مأموريت يافت كه از حسين بن علي عليه السلام بيعت بگيرد، اما امام عليه السلام در جواب


فرمود: «همانا شخصي همانند من كه نبايد در پنهان با يزيد بيعت كند، دوست دارم كه بيعت آشكارا و در اجتماع مردم باشد، وقتي فردا آمد و مردم را براي بيعت فرا خوانديد، مرا هم با مردم بخوانيد تا همه با هم بيعت كنيم.

وليد بن عتبه نظر امام را پذيرفت و عذر خواهي كرد و گفت مي توانيد برويد. مروان بن حكم كه در آن مجلس حضور داشت خطاب به فرماندار مدينه گفت: اگر حسين از اين مجلس برود، ديگر او را نخواهي يافت، او را زنداني كن يا بيعت كند و يا گردن او را بزن. امام حسين عليه السلام به خشم آمد و خطاب به مروان فرمود: «واي بر تو اي پسر زرقاء (زن بدكاره) تو مي خواهي دستور قتل مرا صادر كني؟ به خدا سوگند! دروغ گفته و كور خوانده اي، اگر كسي چنين اراده اي كند زمين را با خونش سيراب خواهم كرد، اگر تو دوست داري چنين شود پس برخيز و گردن مرا بزن اگر راست مي گويي.».