وي دختر «عبد» و همسر عبدالله بن عمير كلبي از طايفه «بني عليم » بود.چون شوهرش تصميم گرفت از كوفه به ياري حسين «ع » بيرون آيد، ام وهب نيز اصرار كرد تا او را هم باخود ببرد.شبانه به ياران حسين «ع » در كربلا پيوستند.روز عاشورا وقتي شوهرش عبدالله بن عمير به ميدان رفت، او نيز چوبي به دست گرفت و به ميدان شتافت ولي امام حسين «ع » مانع او شد و فرمود: بر زنان جهاد نيست.اما پس از شهادت شوهرش به بالين او رفت و صورت او را پاك مي كرد كه شمر، غلامي را سراغ او فرستاد.آن غلام، با گرزي بر سر آن زن كوبيد و او را شهيد كرد. [1] .