همسر مسلم بن عوسجه، از زنان برجسته شيعه كه در كربلا از ياران حضرت سيد الشهدا «ع » بود.پس از شهادت مسلم بن عوسجه، پسرش خلف آماده جنگ شد.امام حسين از او خواست كه به سرپرستي مادرش بپردازد.ولي مادرش او را تشويق به جنگ كرد و گفت: جز با ياري پسر پيغمبر، از تو راضي نخواهم شد.خلف پس از نبردي دليرانه به شهادت رسيد.پس از شهادتش، سر او را به طرف مادرش پر تاب كردند.او هم سر را برداشته، بوسيد و گريست. [1] ماجرايي نظير اين، درباره «ام وهب » و پسرش وهب بن عبدالله كلبي نقل شده است.از آنجا كه در ميان شهداي كربلا كسي به نام خلف بن مسلم نيست، احتمالا اشتباهي در نقل پيش آمده و ام وهب و پسرش وهب صحيحتر باشد.