ابن اعثم گفته است:

پس از وي برادرش عبدالله بن علي به ميدان رفت، در حالي كه رجز مي خواند و مي گفت:

منم فرزند صاحب بزرگواري و بخشندگي، آن علي نيكوكار و صاحب كارهاي شايسته است، شمشير برنده و عقوبت كننده ي پيامبر، در هر روزي كه هراسها پشت در پشت هم درآيند.

سپس حمله كرد و جنگيد تا شهيد شد. رحمت خدا بر او باد! [1] .