ابن اعثم گفته است:

سپس برادران حسين عليه السلام به قصد آنكه در راه دفاع از او كشته شوند پيش تاختند. اولين كسي كه جلو رفت، ابوبكر بن علي بود. نامش عبدالله بود و مادرش ليلي دختر مسعود بن خالد ربعي از تميميان. جلو رفت، در حالي كه مي گفت:

سرورم علي است، صاحب افتخارات و بلندمرتبه، از هاشم نيكوكار و بزرگوار و بافضيلت.

اينك اين حسين، فرزند پيامبر فرستاده ي خداست كه با تيغهاي صيقل خورده از او حمايت مي كنيم.

جانم به فدايش كه برادري بزرگوار است. پروردگارا! ثواب آخرت را نصيبم گردان.

گويد: مردي از سپاهيان عمر سعد به نام زحر بن بدر نخعي بر او حمله كرد و وي را به شهادت رساند. رحمت خدا بر او باد! [1] .