شيخ مفيد از امام زين العابدين عليه السلام روايت مي كند:

دشمنان آمدند و اطراف خيمه گاه امام به جولان پرداختند. خندق پر از آتش مشتعل را ديدند. شمر با صداي بلند فرياد زد: اي حسين! قبل از قيامت دچار آتش شده اي. امام پرسيد: او كيست؟ گويا شمر بن ذي الجوشن است؟ گفتند: آري. امام فرمود: اي پسر بزچران! تو بر آتش شايسته تري. مسلم بن عوسجه خواست او را با تير هدف قرار دهد، امام حسين عليه السلام نگذاشت. مسلم گفت: بگذار او را با تير بزنم، او فاسقي از دشمنان خدا و از گردنكشان بزرگ است و خدا اين گونه فرصت پيش آورده است. امام فرمود: تير نينداز؛ دوست ندارم كه آغازگر جنگ باشم. [1] .