ابن اعثم گويد:

سحرگاهان امام حسين عليه السلام را خوابي مختصر ربود. چون بيدار شد فرمود: مي دانيد هم اينك در خواب چه ديدم؟ سگهايي را ديدم كه بر من حمله آورده اند و مرا مي درند. در ميان آنها سگ خال خالي بود كه بر من بيشتر حمله مي آورد. فكر مي كنم آنكه قاتل من است، مردي لك و پيس دار از اين گروه است. پس از آن جدم رسول خدا را ديدم كه با گروهي از اصحاب خود بود و به من مي فرمود: پسرم! تو شهيد آل محمدي. آسمانيان و ملكوتيان مژده ي آمدنت را مي دهند. شبانگاه امشب مهمان ما خواهي بود. بشتاب و تأخير مكن. اينك اين فرشته ي توست كه از آسمان فرود آمده تا خون تو را در شيشه اي سبز بگيرد. اين خوابي بود كه ديدم. آن لحظه فرا رسيده و زمان كوچ از اين دنيا نزديك شده است و شكي در آن نيست. [1] .