طبري با سند خويش از امام سجاد عليه السلام نقل مي كند:


چون از مكه بيرون شديم، عبدالله بن جعفر به امام حسين عليه السلام نامه اي نوشت و همراه دو پسرش عون و محمد فرستاد: اما بعد، تو را به خدا وقتي نامه ام را مي نگري بازگرد. من از اين سفر و راهي كه در پيش گرفته اي بيمناكم و نسبت به نابودي خود و خانواده ات نگرانم. اگر امروز تو كشته شوي نور زمين خاموش مي شود، تو راهنماي هدايت يافتگان و اميد مؤمناني. شتابان مرو، من در پي نامه خواهم آمد. والسلام.

عبدالله بن جعفر نزد عمرو بن سعيد هم رفت و بااو سخن گفت و خواست كه امان نامه اي براي حسين عليه السلام بنويسد و وعده ي نيكي و احسان دهد و اطمينان دهد و بخواهد كه امام برگردد، باشد كه به اطمينان اين امان نامه بازگردد. عمرو بن سعيد گفت: هر چه مي خواهي بنويس، بياور تا امضا كنم. عبدالله بن جعفر نامه اي نوشت و نزد او آورد و گفت: مهر كن و همراه برادرت يحيي بن سعيد بفرست. او مناسبتر است تا اطمينان آن حضرت را جلب كند و بداند كه تصميم تو جدي است. او هم چنان كرد. (عمرو بن سعيد، از سوي يزيد والي مكه بود.)

يحيي بن سعيد و عبدالله بن جعفر در پي امام رفتند. پس از آنكه نامه را بر آن حضرت خواندند برگشتند و گفتند: نامه را بر او خوانديم و تلاش كرديم، ولي از عذرهاي حضرت يكي هم اين بود كه خواب ديدم، رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم به من دستوري داد و من در پي آن فرمانم، به سودم باشد يا به زيانم. آن خواب چه بود؟ فرمود: به كسي نگفته ام و تا زنده ام به كسي نخواهم گفت:

نامه ي عمرو بن سعيد به امام چنين بود: بسم الله الرحمن الرحيم. از عمرو بن سعيد به حسين بن علي. اما بعد، از خدا مي خواهم تو را از آنچه هلاك تو در آن است بازگرداند و به رشد و هدايت رهنمون شود. خبر يافته ام كه عازم عراقي. تو را به خدا تفرقه ميفكن. بيم آن دارم كه نابود شوي. عبدالله بن جعفر و يحيي بن سعيد را نزد تو فرستادم. همراه آن دو نزد من آي. هم نزد من امان داري، هم به تو احسان و نيكي مي شود و حسن جوار داري. خدا بر اين عهد شاهد و عهده دار است. والسلام.

حسين عليه السلام نامه نوشت: اما بعد، كسي كه به خدا دعوت كند و كار شايسته انجام دهد و بگويد من از مسلمانانم، هرگز تفرقه افكن نيست. تو مرا به امان و نيكي خوانده اي. بهترين امان، امان خداست. خدا كسي را كه در دنيا از او نترسد در آخرت امان نمي دهد. از خدا مي خواهيم كه خداترسي در دنيا را به ما عطا كند تا موجب امان آخرتمان شود. اگر به وسيله ي اين نامه، قصد نيكي


به من داري، خدا در دنيا و آخرت به تو پاداش نيكو دهد. والسلام. [1] .