بازگشت

نام، كنيه و لقبهاي او


ابن شهر آشوب گفته است:

نامش حسين است. در تورات «شبير» و در انجيل «طاب» است.

كنيه ي او ابوعبدالله و كنيه ي خاص او ابوعلي است.

لقبهاي او عبارت است از: شهيد رستگار، نواده ي دوم، پيشواي سوم، مبارك، پيرو رضاي الهي، تحقق بخش صفات خدا، خود را فدا كننده براي خدا، ياور اولياي الهي، انتقام گيرنده از دشمنان خدا، پيشواي مظلوم، اسير محروم، شهيد آمرزيده، كشته ي سنگباران شده، امام شهيد، ولي رشيد، جانشين بر حق، مطرود تنها، قهرمان باصلابت، پاك وفادار، پيشواي پسنديده، داراي نسب والا، انفاق كننده ي برخوردار، ابوعبدالله حسين بن علي، خاستگاه امامان، شفيع امت، سرور جوانان بهشتي، مايه ي پند هر زن و مرد باايمان، صاحب محنت و آزمون بزرگ و حادثه ي عظيم، مايه ي پند مؤمنان در سراي گرفتاري، شايسته ترين به پيشوايي، كشته شده در كربلا، يحياي باتقواي دوم، فرزند پيامبر شهيد زكريا، حسين بن علي مرتضي، زيور كوشندگان، چراغ اهل توكل، افتخار امامان هدايت يافته، پاره ي جگر سرور رسولان، فروغ خاندان فاطمي، چراغ دودمانهاي علوي، شرافت نهالهاي خاندانهاي رضوي، كشته به دست بدترين انسانها، نواده ي نوادگان، خونخواه روز قيامت، گراميترين خاندانها، برترين خانواده ها، پربارترين درخت، درخشانترين ماه، بزرگ گرامي، باوقار و پاك و آشكار، بزرگمردترين انسان زمان خويش، عزيزترين مردم در سرشت، هوشمندترين، باوفاترين، پاك ريشه ترين، زيباترين و بهترين خلق، پاره اي از نور، شادماني دل


رسول، پيراسته از دروغ و ناروا، شكيبا در تحمل رنجها و آزارها، با دلي گشاده، برگزيده ي خداي فرمانروا و چيره، حسين بن علي بن أبي طالب عليه السلام.

ابوالفضل همداني گفته است: كسي كه پدرش رسول و مادرش بتول است، گواه او تورات و انجيل و ياور او تأويل و تنزيل است، و بشارت دهندگان به او جبرئيل و ميكائيلند. دست حق غذايش داده، در دامن اسلام تربيت شده و از پستان ايمان شير خورده است.

اربلي گفته است:

اكمال الدين گفته است: كنيه اش تنها «ابوعبدالله» است، ليكن لقبهاي او بسيار است: رشيد، طيب، وفي، زكي، مبارك، تابع رضاي خدا، سبط.همه ي اين لقبها بر او اطلاق مي شد. زكي، مشهورترين لقب اوست ولي والاترين لقبش آن است كه رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم درباره ي او و برادرش فرموده است كه اين دو سروران جوانان اهل بهشتند، پس، اين لقب، گراميترين لقبهاست. همچنين سبط كه در حديث صحيح از پيامبر خدا آمده است كه فرمود: حسين، سبطي از سبطهاست. [1] .


پاورقي

[1] کشف الغمه، ج 2، ص 4.