چون ابراهيم از كوفه خارج شد، در رفتن شتاب مي كرد به اين هدف كه ابن زياد را قبل از آنكه وارد زمين عراق شود، ملاقات كند.

عبيدالله بن زياد با لشكر عظيمي از شام آمده و بر موصل مستولي گشت، ابراهيم همچنان آمد و خاك عراق را پشت سر گذاشت و وارد زمين موصل گرديد و طفيل بن لقيط نخعي را- كه مردي شجاع بود- بر پيشگامان لشكر خود گماشت، و چون به سپاه شام نزديك شد ياران خود را آماده و مجهز كرد و هميشه به صورت جمعي حركت مي كردند مگر هنگامي كه طفيل را با گروهي فرستاد تا به نهر خازر كه از بلاد موصل است رسيدند و در قريه اي به نام «بارشيا» [1] فرود آمدند.

عبيدالله بن زياد نيز آمد و در كنار نهر خازر نزديك سپاه عراق فرود آمد [2] .

[1] و در نسخه‏ي ديگري «برشيا» آمده است و در معاجم بلدان «بارشيا» و «برشيا» را نيافتم که نام چه موضعي است، و حموي در معجم البلدان 324 /1 «باشيا» را نام قريه‏اي ذکر کرده است.

[2] کامل ابن ‏اثير 261 /4.