گروهي با مختار بودند كه آنان را «دبابه» مي ناميدند، مختار آنان را به خانه اي در محله ي حمراء فرستاد كه برخي از كشندگان حسين عليه السلام در آنجا بودند كه از جمله ي آنان عبد الرحمن بن ابي خشكاره و عبد الرحمن بن قيس خولاني و گروهي ديگر، آنان را آورده و بر مختار وارد كردند، مختار به آنان گفت: اي گشندگان صالحان! و اي كشندگان سيد جوانان اهل بهشت! آيا نمي بينيد خدا امروز از شما انتقام مي گيرد، آن غارت اموال حسين عليه السلام اين روز نحس را براي شما آورد.

و اينان كساني بودند كه بعضي از اشياء و اموالي كه با حسين عليه السلام بود برداشته بودند، اينان را در بازار برده و گردن زدند و تعدادشان چهار نفر بود.


سائب من مالك اشعري كه از جمله سپاهيان مختار بود، سه كس را كه از جمله شركت كنندگان در صحنه ي كربلا و در سپاه عبيدالله بن زياد بودند دستگير نموده و آنان را نزد مختار آورد، مختار دستور داد آنان را به بازار كوفه برده و در آنجا به قتل رساندند [1] .

عبدالله و عبد الرحمن فرزندان صلخت و عبدالله بن وهب همداني- كه او پسر عموي اعشي همدان است- نزد مختار آوردند، مختار دستور داد آنها را به قتل رسانند، آنان را نيز كشتند [2] .

مختار، عبدالله بن كامل را براي دستگيري عثمان بن خالد و بسر بن ابي سمط فرستاد، و اين دو نفر از جمله كساني بودند كه در كربلا حضور داشته و در سلب و عريان كردن بدن امام حسين عليه السلام شركت داشتند. عبدالله بن كامل هنگام عصر مسجد بني دهمان را محاصره كرد و گفت: گناهان قبيله ي بني دهمان تا قيامت بر عهده ي من اگر عثمان بن خالد را به من تحويل ندهيد، در غير اين صورت همه ي شما را خواهم كشت.

قبيله ي بني دهمان او را گفتند: ما را مهلت ده تا او را بيابيم.

پس بر اسب سوار شده و به دنبال او رفتند و آن دو را يافتند در جبانه كه تصميم فرار بسوي جزيره را دارند، پس آن دو را نزد عبدالله بن كامل آوردند و او هر دو را گردن زد و نزد مختار آمده به مختار اطلاع داد، مختار او را امر كرد بازگردد و بدن آن دو را به آتش بسوزاند و گفت: نبايد دفن شوند و بايد به آتش سوزانده شوند [3] .