اما بعد، من از آنچه شما ذكر كرديد كه خدا ما را فضيلت داده است، و خدا هر كه را خواهد، عطا كند، و او داراي فضل عظيم است، خدا را حمد مي كنم.

و اما آنچه ذكر كرديد از مصيبت حسين كه بر ما وارد آمده است، بدرستي كه مصيبت حسين در كتاب محكم الهي بوده است، و اين مصيبت و شهادت بر او نوشته شده بود و كرامتي بود كه خداوند به او ارزاني داشت، و خدا با اين آزمايش و ابتلا درجات گروهي را بالا برد و برخي ديگر را به زيرآورد و امر الهي مقدر و حساب شده است.

و اما آنچه گفتيد كه شما را كسي دعوت به خونخواهي براي ما كرده، سوگند بخدا من دوست دارم كه خدا انتقام ما را از دشمنان بوسيله ي هر كس از خلقش باشد، بگيرد، اين را مي گويم و براي خود و شما از خدا طلب غفران مي نمايم.

اسود بن جراد مي گويد: ما بيرون آمديم و گفتيم كه محمد بن حنفيه ما را اذن داد، و اگر ناراضي بود ما را امر مي كرد كه انجام ندهيم [1] .