مردم كوفه به رهبري سليمان بن صرد در تهيه ي وسائل و ادوات جنگ بودند و خود


را آماده مي كردند كه يزيد بن معاويه [1] هلاك شد، عبيدالله بن زياد كه امير كوفه بود در آن هنگام در كوفه حضور نداشت و در بصره بود، و جانشين او در كوفه عمرو بن حريث بود.

پس از هلاكت يزيد، شيعيان كوفه نزد سليمان بن صرد گرد آمدند و گفتند: اين طاغيه (يعني يزيد) هلاك شد و امروز مردم در اضطرابند و مشغولند، هم اكنون با ما قيام كن تا بر عمرو بن حريث جانشين عبيدالله حمله كنيم، آنگاه تصميم خود را (كه خون خواهي حسين است) اظهار نمائيم و كشندگان اهل بيت را كيفر داده و مردم را به پيروي از اهل بيت پيامبر كه حقوقشان پايمال گرديده بخوانيم.

سليمان گفت: عجل نكنيد، من در پيشنهاد شما تأمل كردم و ديدم كه كشندگان حسين از اشراف كوفه و بزرگان عرب اند و هدف ما آنا هستند و چون آنان بدانند كه شما با آنان در ستيزيد بر شما بشورند، و من تعداد كساني را كه با ما هستند ملاحظه كردم و ديدم كه اگر اينان قيام كنند نمي توانند خونخواهي كنند و دشمن را از پاي درآوردند و خواسته ي آنها عملي نمي شود، ولي شما ابتدا كساني را به اطراف بسيج كرده تا مردم را دعوت به همكاري نمايند، من اميد آن دارم كه مردم پس از مرگ يزيد اين دعوت را اجابت كنند [2] .

پس چنين كردند و گروه زيادي از مردم اجابت نمودند [3] .