سپس رفاعة بن شداد بپاخاست و روي به مسيب بن نجبه نمود و گفت: خدا تو را هدايت كرد كه سخن به نيكوترين وجه گفتي و بهترين پيشنهاد كه پيكار با فاسقين است و توبه از گناه بزرگي كه مرتكب شديم نمودي، پس سخن تو را شنيده و دعوت تو را اجابت كنيم، و اينكه گفتي رهبري را برگزينيم و تحت علم او درآئيم، من هم با اين رأي موافقم، اگر تو خود امير ما باشي ما بدان راضي هستيم زيرا تو فردي مخلص و در ميان ما محبوب هستي، و اگر تو و ديگر ياران و اصحاب بپذيرند سليمان بن صرد خزاعي را بر ما امير كن كه او بزرگ شيعه و از اصحاب رسول خدا و فردي پسنديده در دين و مورد وثوق مي باشد.

پس عبدالله بن سعد بپاخاست و همانند وفاعة سخن گفت و مسيب و سليمان را ثنا و مدح كرد.

آنگاه مسيب گفت: سخن به صواب گفتيد، سليمان بن صرد را بر خود امير گردانيد [1] .