عبيدالله دستور داد كه اهل بيت را به زندان برگردانند و توسط قاصدان، خبر قتل امام حسين عليه السلام را در همه جا منتشر كرد [1] .

طبري نقل كرده است كه: پس از شهادت امام حسين عليه السلام و ورود كاروان اسيران به كوفه، عبيدالله دستور داد آنان را زنداني كنند؛ اهل بيت در زندان بسر مي بردند كه ناگهان سنگي در زندان افتاد و به آن نامه اي بسته شده، وقتي نامه را گشودند در آن نوشته بود كه: پيكي تندرو بسوي شام نزد يزيد رفته است و جريان شما را براي او گزارش كرده اند، آن قاصد در فلان روز از كوفه بيرون رفت و فلان مدت در راه است تا به شام برسد و فلان مدت نيز در راه بازگشت سپري خواهد كرد و در فلان روز به كوفه مي رسد، اگر صداي تكبير شنيديد، بدانيد فرمان كشتن شما را آورده است! و اگر صداي تكبير نشنيديد، امان و سلامتي است انشاءالله.

هنوز دو يا سه روز به بازگشت آن پيك مانده كه باز سنگي در ميان زندان افتاد كه بر آن كاغذي با تيغي سر تراش بسته شده بود، در نامه آمده بود كه: اگر وصيتي داريد، بكنيد كه در فلان روز در انتظار بازگشت آن پيك خواهيم بود!


آن روز فرارسيد ولي صداي تكبير شنيده نشد و يزيد نوشته بود كه اسيران را به دمشق روانه كنند [2] .