چون شمر، نامه را از عبيدالله گرفت تا در كربلا به ابن سعد ابلاغ كند، او و عبدالله بن ابي المحل (كه ام البنين عمه ي او بود) به عبيدالله گفتند: اي امير!خواهر زادگان ما


همراه با حسين اند، اگر صلاح مي بيني نامه ي اماني براي آنها بنويس! عبيدالله پيشنهاد آنها را پذيرفت و به كاتب خود فرمان داد تا امان نامه اي براي آنها بنويسد.