چون مردم مي دانستند كه جنگ با امام حسين عليه السلام در حكم جنگ با خدا و پيامبر اوست، تعدادي در اثناي راه از لشكر دشمن جدا شده و فرار كردند.

نوشته اند كه: فرمانده اي كه از كوفه با هزار رزمنده حركت كرده بود، چون به كربلا مي رسيد فقط سيصد يا چهارصد نفر و يا كمتر از اين تعداد همراه او بودند و بقيه به علت اعتقادي كه به اين جنگ نداشتند، اقدام به فرار كرده بودند [1] .