عقيصي مي گويد: حسين بن علي عليه السلام در حالي كه با عبدالله بن زبير محرمانه سخن مي گفت، خطاب به مردم فرمود: ابن زبير مي گويد: كبوتري از كبوتران حرم باش! اما من دوست دارم به هنگام كشته شدن فاصله ام تا خانه ي خدا باندازه ي درازي دستم باشد كه آن نزد من بهتر است از اينكه به مقدار يك وجب باشد! و در نزد من چنان است كه اگر

در طف [1] كشته شوم بهتر از آن است كه در حرم كشته شوم [2] .

و اين به خاطر حرمتي است كه امام براي خانه ي خدا قائل است و براي حفظ اين حرمت و قداست معتقد است كه بهنگام شهادت هر چه فاصله اش از حرم بيشتر باشد بهتر است.

ابن زبير گفت: اگر دوست داشته باشيد، من زمام امور مكه را در دست خواهم گرفت و اوامر شما را اجرا خواهم كرد ولي امام، اين پيشنهاد را نپذيرفت، و بعد با يكديگر مخفيانه صحبت كردند كه ما نفهميديم در چه رابطه اي صحبت مي كردند، و در هنگام ظهر كه مردم به طرف مني مي رفتند شنيديم كه امام عليه السلام به طرف كوفه حركت فرمودند [3] .

و در روايت ديگري آمده است: عبدالله بن زبير به امام حسين عليه السلام گفت: بسوي مكه رهسپار شو و در حرم اقامت گزين!

امام عليه السلام فرمود: اين كار ناروائي است و من آن را جايز نمي دانم، و اگر من بر تل اعفر [4] كشته شوم نزد من محبوبتر است از آنكه در مكه كشته شوم [5] .

[1] «طف» کنار دريا را گويند، و مراد از «طف» آن محلي است که حسين بن علي عليه‏ السلام در آن شهيد گرديد، و آنجا را «طف» مي‏نامند چون در کنار فرات واقع شده است. (مجمع البحرين 90 /5).

[2] کامل الزيارات 72.

[3] البداية و النهاية 179 /8.

[4] «تل» کومه‏اي از خاک را گويند که تپه ناميده مي‏شود، و «اعفر» تلي را گويند که خاک آن قرمز رنگ باشد، و اين اشاره به محل شهادت آن بزرگوار است که آن تل قرمز رنگ بوده است. و «تل اعفر» از جمله نامهايي است که به کربلا اطلاق شده است، و ظاهر اين است که «تل اعفر» علم براي کربلا نيست بلکه مراد، معناي وصفي آن است (الامام الحسين و اصحابه 205)؛ و به موضعي از بلاد ربيعه نيز «تل اعفر» گويند.

[5] کامل الزيارات 72.