يزيد پس از درگذشت معاويه به محض رسيدن به دمشق طي نامه اي به وليد بن عتبه حاكم مدينه دستور داد كه: حسين بن علي و عبدالله بن زبير را احضار كن و از آنها براي خلافت من بيعت بگير، و اگر از بيعت خودداري كردند سر آنها را از بدن جدا كن و به دمشق براي من بفرست! و از مردم مدينه نيز بيعت بگير و اگر كسي نپذيرفت حكمي را كه بيان كردم درباره ي آنها اجرا كن، و السلام [1] .

و برخي نوشته اند كه: نامه ي كوچكي نيز بدان ضميمه كرد كه در آن نامه آمده بود: حسين و عبدالله بن عمر و عبد الرحمن بن ابي بكر [2] و عبدالله بن زبير را طلب كرده و از آنها بيعت بگير و اگر كسي نپذيرفت او را گردن بزن و سر او را براي من بفرست!


وليد پس از خواندن نامه ي يزيد به خود مي گفت: اي كاش كه از مادر نزاده بودم زيرا كه مرا به امر بزرگي وادار كرده است و من هرگز آن را انجام نخواهم داد [3] .