در قرآن مجيد، آيات فراواني تصريحأ و يا تلويحأ و تأويلا مربوط به خاندان عترت رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم است كه به ذكر بعضي از آن آيات اكتفا مي كنيم:

1- آيه ي مودت «فل لا اسالكم عليه اجرا الا المودة في القربي» [1] :

ابن عباس مي گويد: هنگامي كه اين آيه نازل گرديد، به رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم گفتند: اي رسول خدا! نزديكان تو چه كساني هستند كه محبت آنان براي ما واجب شمرده شده است؟!

پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: علي و فاطمه و دو فرزند آنان صلوات الله عليهم اجمعين [2] .


2- آيه ي تطهير «انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا») [3] :

عايشه نقل كرده است: پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم روزي به هنگام بامداد در حالي كه بردي يماني در برداشت بيرون آمد، در همين اثنا حسن و حسين و فاطمه و علي عليه السلام به ترتيب و به فاصله ي كوتاهي از هم بر پيغمبر وارد شدند و پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله وسلم نيز به ترتيب آنها را با بردي كه به تن داشت، پوشانيد و فرمود «انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا» [4] .

و در روايت ديگري آمده است كه: پدر و پسري بر عايشه وارد شدند و از علي بن ابي طالب عليه السلام پرس و جو كردند، عايشه در جواب گفت: از مردي سؤال مي كنيد كه محبوبترين اشخاص نزد رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم است و دخترش فاطمه، همسر اوست، من به چشم خود ديدم كه رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام را فراخواند و پارچه اي را به روي آنها كشيد و فرمود: «خداوندا! اينها اهل بيت منند، از آنان پليدي را دور كن و پاكيزه شان نگاه دار» [5] ، و من به آنها نزديك شده گفتم: اي رسول خدا! من هم از اهل بيت تو هستم؟ پيامبر فرمود: برخيز و دور شو! [6] .

3- آيه ي مباهله (فمن حاجك فيه من بعدما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءكم و نساءنا ونساءكم و انفسنا و انفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله علي الكاذبين» [7] :

از جمله آياتي كه بر فضيلت و موقعيت حضرت سيد الشهداء عليه السلام به اتفاق مسلمين دلالت دارد، آيه ي مباهله است. در تفاسير اهل سنت و در كتب محدثان و مورخان آمده است كه شركت كنندگان به همراه رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در مباهله با نصاراي نجران، علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام بودند [8] .


و اين خود دليل روشني است كه آنان گرامي ترين افراد نزد خدا و پيامبر او بوده اند.

آيه ي مباهله نمايانگر جلالت مقام و تقرب خاص آنها به خداوند است و اين فضيلت براي جلالت شان حسين بن علي عليه السلام كافي است.