در تعريف و توصيف آن شب، گفته اند كه علي (ع) با شجاع مردي روبه رو نشده بود به جز آن كه خون او را ريخته باشد و با پهلواني ملاقاتي نكرده بود جز آن كه گامهاي او را به زلزله افكنده باشد هجوم كننده اي را نديده بود مگر آن كه او را نابود و زبون ساخته بود دشمني به سراغش نرفته بود جز آن كه او را از بين برده بود گروه نفاقي را در يكجا متمركز نيافته بود مگر آن جمع را پراكنده و متفرق نموده بود كاخ ضلالت و گمراهي را نديده بود مگر آن كه آن را ويران و منهدم ساخته بود.

هر وقت شجاع و جنگنده اي را مي كشت فرياد تكبير او بلند مي شد تكبيرات او شمرده شد در شب ليلة الهرير به تعداد 523 تكبير از او سرزده بود كه مساوي كشته شدن 523 نفر از اصحاب و ياران آتش جهنم بود.

گفته شده است: «تن پوش زره خود را پاره نمود از بس كه خون به آن سنگيني مي نمود و باز گفته شده است مقتولان او با اين علامت شناخته مي شدند كه تمام زخمي هاي او بر يك نسق و ترتيب بود يا به صورت طولي دو نيم شده بود يا به صورت عرضي و همانند آن بود كه آهن داغ نموده باشند و با آن دو نيمه كرده باشند.