صحابي بود كه شرح حال و روايت او در كتب ذكر شده است او از ياران با اخلاص اميرمؤمنان (ع) بود.

ابن عقده گفته است: محمد بن اسماعيل بن اسحاق راشدي از محمد بن جعفر نميري از علي بن حسن عبدي از أصبغ بن نباته روايت كرده كه علي (ع) در رحبه با سوگند از مردم خواست كه هر كه سخن رسول خدا را در روز غدير خم شخصا شنيده بپا خيزد و متجاوز از ده نفر بپا خاستند كه ابوايوب انصاري، ابوعمرة بن عمرو بن محض، ابوزينب، سهل بن حنيف، خزيمة بن ثابت، عبدالله بن رئاب، حبشي بن جناده سلولي، عبيد بن عازب، نعمان بن عجلان انصاري، ثابت بن وديعه انصاري، ابوفضاله انصاري و عبدالرحمن بن عبدالرب انصاري، در ميان آنان بودند كه بپاخاستند و گفتند: گواهي مي دهيم كه ما شنيديم رسول خدا فرمود: آگاه باشيد همانا خداي عزوجل ولي من و من ولي مؤمنين هستم آگاه باشيد! هر كه من مولاي او هستم علي مولاي اوست اللهم وال من والاه و عاد من عاده و احب من احبه و ابغض من ابغضه و أعن من أعانه. و در اسدالغابه همين مطلب را ذكر كرده و شرح حال تك تك اين تعداد از صحابه آن را تكرار كرده است. و در كتاب الحدائق گفته است: كه علي (ع) قرآن را به عبدالرحمن بن عبدالرب تعليم داد و او را تربيت كرد و او همراه حسين (ع) از مكه به عراق آمد و در حمله ي نخست به شهادت رسيد و سروي گفته كه: او جنگيد و كشته شد. رضي الله تعالي عنه.