ابوعمرو زياد بن عريب بن حنظلة بن دارم بن عبدالله بن كعب الصائد بن شراجيل بن شراجيل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حيزون بن عوف بن همدان صائدي (بنوصائد شاخه اي از همدان بوده است) بنا به گفته جمعي از اهل طبقات: عريب؛ صحابي بوده و پسرش ابوعمره نيز ادراكي از پيامبر خدا داشته و مردي دلير، عبادت پيشه و معروف به پارسائي بوده است. صاحب «الأصابه» گفته: در كربلا همراه حسين (ع) كشته شد و شيخ ابن نما روايت كرده از مهران كاهلي برده بنوصائد (يا برده بنوكاهل) كه او گفت: در كربلا كسي را ديدم كه جنگ سختي مي كرد و به هر گروهي حمله مي برد پراكنده شان مي ساخت و خدمت حسين (ع) مي رسيد و مجددا به ميدان برمي گشت. پرسيدم اين شخص كيست؟ گفتند: ابوعمره حنظلي تا اين كه عامر بن نهشل يكي از بني تيم

لات به ثعلبه، متعرض او شد و او را كشت و سرش را از تن جدا كرد ابن نما افزوده است: او مردي شب زنده دار و متهجدي بود.