سخنراني ام كلثوم
قال: و خطبت أم كلثوم ابنة علي عليهاالسلام في ذلك اليوم من وراء كلتها، رافعة صوتها بالبكاء، فقالت:
يا أهل الكوفة، سوءا لكم، ما لكم خذلتم حسينا و قتلتموه و انتهبتم أمواله و ورثتموه و سبيتم نساءه و نكبتموه؟! فتبا لكم و سحقا.
ويلكم، أتدرون أي دواه دهتكم؟ [و أي وزر علي ظهوركم حملتم؟ و أي دماء سفكتموها؟] قتلتم خير رجالات بعد النبي صلي الله عليه و آله و نزعت الرحمة من قلوبكم، ألا ان حزب الله هم الغالبون و حزب الشيطان هم الخاسرون.
ثم قالت:
قتلتم أخي صبرا فويل لأمكم
ستجزون نارا حرها يتوقد
سفكتم دماء حرم الله سفكها
حرمها القرآن ثم محمد
ألا فابشروا بالنار انكم غدا
لفي سقر حقا يقينا تخلدوا
راوي گويد: عليا مكرمه ام كلثوم دختر امير مؤمنان علي عليه السلام در همان روز از پشت پرده خطبه خواند در حالتي كه صدا به گريه بلند كرده بود فرمود: اي اهل كوفه! رسوايي بر شما باد! چه شد كه حسين عليه السلام را خوار ساختيد و او را بكشتيد و اموالش را به غارت برديد و آن را متصرف شديد مانند تصرف ميراث و زنان او را اسير نموديد و ايشان را به رنج و سختي افكنديد؛ پس زيان و هلاكت بر شما باد! آيا مي دانيد چه داهيه و جنايت بزرگي مرتكب شديد و چه بار گناه بر دوش گرفتيد و چه خونها كه ريختيد و چه حرمي را مصيبت زده نموديد و چه دختراني را غارت نموديد و چه اموالي را به تاراج برديد، كشتيد آن مرداني را كه بعد از رسول صلي الله عليه و آله بهترين خلق بودند و ترحم از دلهايتان كنده شده. آگاه باشيد كه رستگاري براي لشكر خداست و لشكر شيطان خاسر و زيانكارند. آنگاه اين ابيات را خواند:
«قتلتم اخي...»؛ برادر عزيزم را بي تقصير با آزار و شكنجه كشتيد همانطور كه پرنده را با چوب و سنگ آزار دهند و بكشند. مادرتان در عزايتان واويلا گويد! زود است كه جزاي شما آتش جهنم خواهد بود؛ آتشي كه شعله اش فرو نمي نشيند و خونهايي را ريختيد كه خدا ريختن آنها را حرام كرده و قرآن مجيد و رسول حميد صلي الله عليه و آله نيز به حرمت آن ناطق اند. بشارت باد شما را به آتش جهنم كه در فرداي
و اني لابكي في حياتي علي أخي
علي خير من بعد النبي سيولد
بدمع غزير مستهل مكفكف
علي الخد مني دائما ليس يحمد
قال الراوي: فضج الناس بالبكاء والنحيب والنوح، و نشر النساء شعورهن و وضعن التراب علي رؤوسهن، و خمش و جوههن، و لطمن خدودهن، و دعون بالويل والثبور، و بكي الرجال و نتفوا لحاهم، فلم ير باكية و باك أكثر من ذلك اليوم.
قيامت در دوزخ سقر، به يقين و حق، جاويدان خواهيد بود و اينك من در مدت زندگاني خود گريانم و در تمام عمر خود بر برادرم حسين عليه السلام اشك خواهم ريخت، بر آن كس گريه مي كنم كه پس از رسول صلي الله عليه و آله بهترين مردم روي زمين بود. پيوسته از چشمانم اشك مانند باران بر گونه هايم جاري است كه آن را تمامي نيست.
راوي گويد: مردم همگي صداها به گريه و نوحه بلند نمودند و زنان كوفه موها پريشان و خاك مصيبت بر سر ريختند و صورتها خراشيدند و لطمه بر روي خود زدند و فرياد واويلا برآوردند و مردان كوفي نيز به گريه افتادند و ريش ها را كندند. هيچ روزي به مانند آن روز در گريه و ناله نبودند.