شهادت برادران ابوالفضل
عباس بن علي عليه السلام كه اوضاع را چنين ديد به برادران (پدري و مادري اش) يعني عبدالله، جعفر و عثمان بن علي عليه السلام، كه مادر همه ي آنها ام البنين است، رو كرد و گفت: جانم فداي شما، پيش برويد و از آقايتان حمايت كنيد تا در راه او كشته شويد؛ و آنان چنين كردند.
نخست عبدالله بن علي به ميدان رفت و اين رجز را مي خواند:
أنا بن ذي النجدة و الافضال
ذاك علي الخير ذوالفعال
سيف رسول الله ذو النكال
في كل يوم ظاهر الاهوال [1] .
عبدالله، به دست هاني بن ثبيت حضرمي به شهادت رسيد. [2] .
پس از وي، جعفر بن علي به جنگ دشمن رفت و اين رجر را مي خواند:
اني أنا جعفر ذوالمعالي
نجل علي الخير ذوالنوال
احمي حسينا بالقنا العسال
و بالحسام الواضح الصقال [3] .
وي نيز آنقدر جنگيد تا شهيد شد. [4] .
سپس عثمان بن علي به ميدان رفت و اين رجز را مي خواند:
اني أنا عثمان ذوالمفاخر
شيخي علي ذوالفعال الطاهر
صنو النبي ذي الرشاد السائر
ما بين كل غائب و حاضر [5] .
آنگاه چندان پيكار كرد تا به شهادت رسيد.
پاورقي
[1] «من فرزند علي بزرگوار و بافضيلتم، همو که همهي کردارش نيکوست شمشير رسول خدا و کسي که هر روز در دل دشمن بيم ميافکند».
[2] اخبار الطوال، دينوري، ص 257، نيز ر. ک. مناقب آل ابيطالب، ج 3، ص 256. مقتل خوارزمي، ج 2، ص 29. براي آگاهي دربارهي قاتل عبدالله ر. ک. طبقات الکبري، ج 8 ص 61 / أ. انساب الاشراف، ج 3، ص 201. تاريخ طبري، ج 5. ص 449. به نوشته صاحب مقاتل الطالبيين عبدالله هنگام شهادت 25 سال داشت و بيفرزند بود.
[3] «من جعفرم صاحب کرامت فرزند علي نيکو خصال و بافضيلت از حسين با نيزهاي که آرام آرام به حرکت درميآيد و با شمشير درخشنده صيقل خورده حمايت ميکنم».
[4] برخي روايتهاي تاريخي حاکي است که جعفر نيز به دست هاني بن ثبيت حضرمي کشته شده است. ر. ک. تاريخ طبري، ج 5، ص 449. مقاتل الطالبيين، ص 83. برخي روايتهاي ديگر، کشندهاش را خولي بن يزيد أصبحي معرفي ميکند. ر. ک. مقاتل الطالبيين.
[5] «من عثمانم دارندهي مفاخر بزرگ، سرورم علي است دارنده رفتار پاکيزه، همتاي پيامبر هدايت کننده، و پيشرو همهي حاضران و غايبان.