هنگامي ياران حسين عليه السلام متوجه حمله انبوه سپاه دشمن شدند و دريافتند كه ياراي دفاع از خود و آن حضرت را ندارند، براي كشته شدن در برابر آن حضرت از يكديگر پيشي مي گرفتند. از جمله عبدالله و عبدالرحمن، پسران عزره، خدمت رسيدند و عرضه داشتند: يا اباعبدالله، سلام بر تو، دشمن حلقه محاصره را تنگ كرده است و ما دوست داريم كه در راه دفاع از شما در برابر ديدگانتان به شهادت برسيم.

امام عليه السلام فرمود: خوش آمديد، نزديك شويد. آنان آمدند و در برابر چشمان آن حضرت سرگرم پيكار شدند. يكي از آن دو مي گفت:

قد علمت حقا بنوغفار

و خندف بعد بني نزار

لنضربن معشر الفجار

بكل غضب صارم تبار

يا قوم ذودوا عن بني الاحرار

بالمشرفي و القنا الخطار [1] .

[1] قبيله بني‏غفار از تيره خندف و بني‏نزار به خوبي دانسته‏اند که ما، گروه کافران را سرکوب مي‏کنيم، با تيغ تيز و شمشير بران.

اي مردم از نسل آزاده دفاع کنيد با شمشير مشرفي و نيزه‏هاي تيز.