بازگشت

كشتي نجات


يكي از مناقب و فضايل امام حسين عليه السلام و منزلت ايشان نزد خداي متعال اين است كه خداي - عزوجل - آن حضرت و پدر و مادر و برادرش و سلاله ي پاكشان را كشتي نجات و مايه ي آمرزش امت قرار داده است. هر كس به رهنمودهاي آنان تمسك جويد و بر كشتي نجات سوار شد، هدايت مي يابد و گناهانش آمرزيده مي شود و هر كس رو برگرداند، در غرقاب پستي و گناه نابود مي گردد.در اين باره نيز از پيامبر روايت هاي بسيار نقل شده كه نمونه هايي از آن در اين جا تقديم خوانندگان گرامي مي شود.

رافع، خادم ابوذر، گويد:

روزي ابوذر بر آستانه ي در كعبه ايستاد. حلقه در را گرفت و به آن تكيه داد و گفت: «اي مردم! هر كس مرا مي شناسد كه مي شناسد و هر كس نمي شناسد، بداند كه من ابوذر هستم. از پيامبر خدا صلي الله عليه و آله شنيدم كه فرمود: «مثل خاندان من مثل كشتي نوح است، هر كس در آن سوار شود نجات مي يابد و هر كس رو برگرداند، در آتش افكنده مي شود.» همچنين از آن حضرت شنيدم كه فرمود: «خاندانم را نسبت به خود به منزله ي سر نسبت به بدن و به منزله ي دو چشم نسبت به سر بدانيد. زيرا هدايت بدن با سر است و هدايت سر، با ديده.» [1] .

ابن مسعود گفته است:

اين امت، گاه پراكنده مي شود و گاه گرد مي آيد. هر گاه گرد آمد همراه جماعت باشيد و هرگاه پراكنده شد به خاندان پيامبرتان بنگريد. اگر صلح كردند صلح كنيد و اگر


جنگيدند بجنگيد، زيرا ايشان با حق و حق با ايشان است و هيچ گاه از يكديگر جدا نمي شوند. [2] .


پاورقي

[1] عبقات الانوار، ميرحامد حسين، 919/6؛ مناقب علي عليه‏السلام، محمد بن سليمان، 150/2؛ فرائد السمطين، 264/2.

[2] امالي الخميسية، المرشد بالله، 153/1.