چون حضرت زينب عليهاالسلام به دنيا آمد مادرش حضرت زهرا عليهاالسلام او را خدمت پدرش حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام آورد و گفت: اين مولود را نامگذاري فرمائيد.

حضرت فرمود: من بر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم سبقت نمي گيرم و حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم به مسافرت رفته بودند، چون (سه روز گذشت و آن حضرت) از سفر آمدند، حضرت علي عليه السلام عرض كردند: (يا رسول الله، خداي متعال دختري به فاطمه عطا فرموده) نامي براي او تعيين فرمائيد.

آن حضرت فرمودند: (فرزندان فاطمه اولاد من هستند، ولي) من از پروردگارم پيشي نمي گيرم.

جبرئيل نازل شد و سلام خداوند را به پيامبر رسانيد، و عرض كرد: خداوند اسم اين كودك را زينب اختيار نموده (و در لوح محفوظ نوشته) است.

و به پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم از مصيبت هائي كه بر اين مولود وارد مي آيد خبر داد. پيامبر گرامي صلي الله عليه و آله و سلم گريه كردند و فرمودند:

«من بكي علي مصاب هذه البنت، كان كمن بكي علي أخويها الحسن والحسين»

«كسي كه بر مصيبت هاي اين دختر گريه كند همانند كسي است كه بر دو برادرش امام حسن و امام حسين عليهماالسلام گريه كرده باشد» [1] .

مرحوم آيةالله جزائري و عباس قلي خان در دنباله ي حديث نقل مي كنند كه حضرت فرمودند:

وصيت مي كنم حاضرين و غائبين امت را كه اين دختر را به حرمت پاس بدارند، همانا وي مانند خديجه كبري است [2] «زينب» در لغت بمعناي درخت زيبت و خوشبوست [3] ،


و ممكن است مخنف «زين» و «أب» باشد بمعناي زينت و نكوئي پدر. بعد از تولد حضرت زينب پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به خانه فاطمه عليهاالسلام تشريف آورده، فرمودند: دخترم، اين نوزاد را پيش من بياوريد. چون آوردند او را گرفت و به سينه چسبانيد و صورت بر صورت او گذاشت و گريه ي شديد و بلندي نمود، كه اشك بر گونه هاي مباركش جاري شد، حضرت فاطمه عليهاالسلام عرض كرد: پدر جان، اين گريه از چيست، خداوند چشم شما را گريان نكند؟ حضرت فرمود: دخترم فاطمه بدان، زود باشد اين نوزاد به مصائب گوناگون و گرفتاريهاي ناگوار مبتلا گردد.

«يا بضعتي و قرة عيني ان من بكي عليها و علي مصائبها يكون ثواب بكائه كثواب من بكي علي أخويها، ثم سماها زينب»

«اي پاره ي تنم و نور چشمم، هر كس بر او و بر مصيبت هاي او بگريد ثواب كسي را دارد كه بر برادرانش گريه كرده باشد. پس او را زينب نام نهاد» [4] .