آنگاه فاطمه صغري خطبه اي خواند، بعد از حمد خدا و بيان مظلوميت اميرالمؤمنين عليه السلام و فرزند امام حسن عليه السلام، بعضي از جنايات اهل كوفه را برشمرد.

سپس ام كلثوم دختر علي عليه السلام از پس پرده ي نازكي در حالي كه با صداي بلند گريه مي كرد خطبه اي خواند، كه در ضمن آن فرمود:

اي مردم كوفه، رسوائي بر شما باد، آيا مي دانيد چه بلائي دامنگير شما شده؟ و چه بار گناهي بر پشت كشيديد، و چه خونهائي ريختيد؟ و با چه بزرگواري روبرو شديد؟ و از كودكاني لباس ربوديد، و چه اموالي به تاراج برديد؟ بهترين مردان بعد از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم را كشتيد...

راوي نقل مي كند: مردم صدا به گريه و نوحه بلند كردند، و زنان گيسوان پريشان نمودند و خاك بر سر ريختند و صورت به ناخن خراشيدند، و سيلي به صورت خود مي زدند و صدا به واويلاه بلند كردند، و مردان به گريه افتادند و ريشها كندند، و از آن روز بيشتر هيچ مرد و زني گريان ديده نشد. [1] .