مشهور از مورخين مجموع لشكر سيدالشهداء عليه السلام را هفتاد و دو نفر نقل كرده اند، كه سي و دو نفر سواره و چهل تن پياده بودند [1] .

و لكن مرحوم علامه مجلسي و محدث قمي بعد از نقل قول مشهور مي نويسند: و به روايت ديگر؛ هشتاد و دو تن پياده بودند، و بنا به روايتي از امام باقر عليه السلام: چهل و پنج سواره و يكصد نفر پياده بودند [2] .

كه روايت اخير را مرحوم سيد بن طاووس و ابن نما نيز اختيار كرده اند [3] .

و در زيارت ناحيه ي مقدسه 82 نفر نام برده كه 17 نفر از بني هاشم و 65 نفر از غير بني هاشمند.

مرحوم شوشتري مي فرمايد: غير از بدن مبارك امام عليه السلام لااقل 102 جسد ديگر روي زمين بود، كه سي نفر از اهل بيت و هفتاد و دو شهيد از اصحاب بودند. [4] .

و نيز مي فرمايد: در حديث صحيح نقل است كه حضرت فرمودند: روز عاشورا همينكه لشكر آرام گرفت و گرد و غبار حمله فرونشست و نزديك مغرب شد، بدن مبارك 30 نفر از اهل بيت بر روي زمين افتاده بود كه:

«لو كان رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم حيا لكان هو المعزي


اليه» [5] .

ناگفته نماند كه بعضي از بزرگان چون مؤلف «أبصار العين في أنصار الحسين عليه السلام» و «فرسان الهيجاء» شهداء ركاب آن بزرگوار را بيش از اينها نوشته اند، ولي بيشتر از همه را مسعودي در «مروج الذهب» آورده كه مي نويسد: لشكريان حضرت هزار سواره و صد تن پياده بودند.

مؤلف گويد: لشكر آن حضرت پيش از روز عاشورا زيادتر از هزار نفر بود، ولي وقتي فهميدند كه آن حضرت و يارانش كشته مي شوند، همه رفتند و از ايشان بيش از 72 تن باقي نماند. پس آنهائي كه زياده از اين گفته اند منظورشان تعداد لشكر آن حضرت قبل از روز عاشورا مي باشد.