بازگشت

شباهت ها


از امام سجاد عليه السلام روايت شده كه فرمودند:

همراه امام حسين عليه السلام خارج شديم، در هيچ منزلي فرود نمي آمد و كوچ نمي كرد مگر اينكه يحيي بن زكريا عليهماالسلام را ياد مي فرمود... [1] .

1- مدت حمل هر دو شش ماه بود، خبر آن گذشت.

2- از جانب خداوند به ولادت هر دو مولود، بشارت آمد: درباره ي حضرت يحيي قرآن مي فرمايد:

(يا زكريا انا نبشرك بغلام اسمه يحيي) [2] .

«اي زكريا، ما به تو بشارت مي دهيم به فرزندي كه اسمش يحيي است».

و درباره ي امام حسين عليه السلام در حديث آمده است كه جبرئيل بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نازل شد و گفت: اي محمد

«ان الله يقرء عليك السلام و يبشرك بمولود يولد من فاطمة تقتله أمتك من بعدك»

«همانا خداوند به تو سلام مي رساند و به مولوديكه از حضرت فاطمه به دنيا مي آيد بشارت مي دهد كه بعد از تو گروهي از پيروانت او را به شهادت


مي رسانند» [3] .

3- اسم هر دو بدون واسطه از جانب خداوند انتخاب شد [4] .

4- هيچ كدام از پستان شير نخوردند؛ حضرت يحيي به آسمان برده شد و از نهرهاي بهشت تناول نمود و بعد از ايام شيرخوارگي به نزد پدر نازل شد. [5] .

و حضرت حسين عليه السلام از عرش عظيم يعني با مكيدن زبان رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم تغذي نمود [6] .

5- صورت هر دو بزرگوار مي درخشيد:

درباره ي حضرت يحيي وارد شده است: «كان البيت يضيي ء بنوره»: «نور جمالش خانه را روشن مي ساخت». [7] .

و درباره ي حضرت حسين عليه السلام راوي گويد: «لقد شغلني نور وجهه و جمال هيبته عن الفكرة في قتله»: «نور جمال و هيبت صورتش مرا از انديشه ي قتلش بازداشت». [8] .

6- هيچ يك از آن بزرگوار در طول عمر خوشحال نشدند، و اگر احيانا فرحي از براي ايشان مي شد زود به حزن مبدل مي گشت [9] .

7- قاتلين هر دو زنازاده بودند [10] و در حديث آمده كه در جهنم منزلي است كه احدي مستحق آن نيست مگر قاتل امام حسين عليه السلام و حضرت يحيي عليه السلام. [11] .


8- زمين و آسمان بر ايشان گريستند [12] بلكه خون گريه كردند [13] .

9- علاوه بر آسمان و اهل آسمان، خورشيد نيز براي آن دو بزرگوار گريست و گريه ي خورشيد به اين صورت شد كه به رنگ خون طلوع كرده، به رنگ خون غروب نمود [14] .

10- بعد از شهادت، سر هر دو تكلم نمود؛ سر يحيي به پادشاه گفت: از خدا بترس [15] .

و سر مبارك امام حسين عليه السلام مكرر قرآن مي خواند، كه بعدا خواهد آمد.

11- يحيي را به طريق صبر كشتند. [16] .

و امام حسين عليه السلام با اينكه در ميدان جنگ شهيد شدند باز بطريق صبر بود، چنانكه امام سجاد عليه السلام در كوفه فرمودند:

«أنا ابن من قتل صبرا».

«من فرزند كسي هستم كه او را بطريق صبر شهيد كردند» [17] .

12- سر حضرت يحيي را براي زنازاده اي از بني اسرائيل هديه بردند. [18] .

و سر حضرت سيدالشهداء عليه السلام را براي ابن زياد و يزيد هديه بردند، چنانكه خواهد آمد.



پاورقي

[1] بحارالانوار: ج 298:45.

[2] سوره‏ي مريم، آيه‏ي 7.

[3] کامل الزيارات : 56 ب 16 ح 4.

[4] سوره‏ي مريم، آيه‏ي 7، بحارالانوار: ج 238:43 و 249، امالي صدوق : 134 م 28 ح 3.

[5] بحارالانوار: ج 180:14 ح 17.

[6] بحارالانوار: ج 245:43، اصول کافي: 386:1، امالي صدوق : 136 م 28 ح 5.

[7] بحارالانوار: ج 180:14 ح 17.

[8] بحارالانوار: ج 57:45.

[9] اشک روان : 440.

[10] کامل الزيارات : 77 ب 25، بحارالانوار: 302:44 و 184:14.

[11] بحارالانوار: ج 301:44 ح 9، کامل الزيارات : 78 ب 25 ح 2، عقاب الأعمال : 216 باب عقاب من قتل الحسين عليه‏السلام ح 2.

[12] بحارالانوار: ج 168:14 ح 6 و 7، و ج 210:45 و 211، کامل الزيارات : 89 ب 28 ح 17.

[13] بحارالانوار: ج 215:45 و 216 و 217 و ج 183:14، کامل الزيارات : 92 ب 28 ح 20.

[14] بحارالانوار: 182:14.

[15] بحارالانوار: 357:14.

[16] اشک روان : 441.

[17] بحارالانوار: 113:45، لهوف : 157، و معناي «قتل صبر» آنست که جانداري را نگهدارند و چيزي به سوي او پرتاب کنند تا کشته شود.

[18] بحارالانوار: ج 298:45.