ابن جعفر بن محمد بن عبدالله بن ابراهيم بن محمد بن علي بن عبدالله بن جعفر بن ابيطالب.

چون نزد رافع براي جماعتي از فرزندان ابوطالب سعايت كردند و گفتند: اينان قصد مخالفت با تو را دارند، رافع اين چهار تن را مأخوذ داشت. [1] .

[1] مؤلف در اينجا ذکر نکرده آيا پس از دستگيري آنها به قتل رسيدند يا به زندان افتاده و در زندان مردند، و شايد از قلم او افتاده باشد، چون بناي تأليف کتاب درباره ذکر آن دسته از فرزندان ابوطالب است که به قتل رسيده يا در زندان از دنيا رفته و مسموم گشته اند. چنان که مکرر بدان تذکر داده است.