مادرش كنيزي بود به نام عاليه و محمد بن ابراهيم را به خاطر زيبايي و حسني كه داشت ديباخ اصفر (ديباي زرد) مي ناميدند.

عمر بن عبدالله به سندش از محمد بن حسن روايت كرده كه گفت: چون فرزندان حسن را به نزد ابوجعفر منصور بردند نگاهش به محمد بن ابراهيم افتاد، بدو گفت: ديباخ اصفر تو هستي؟ گفت: آري، منصور گفت: به خدا سوگند به وضعي تو را بكشم كه هيچ يك از خاندانت را آن چنان نكشته باشم، سپس دستور داد جرزي را شكافتند و محمد را زنده زنده در وسط آن گذارده، سپس آن را مرمت كردند.

و نيز به سند خود از زبير بن بكار روايت كرده كه مردم دسته دسته به تماشاي محمد بن ابراهيم مي آمدند تا زيبايي او را بنگرند. [1] .