بازگشت

در حوادث عاشورا قبل از بعثت ختمي مآب


در كتاب معدن البكاء كه از تأليفات عالم صالح حاجي ملا محمد صالح برغاني است، مزبور است كه:

در اخبار مأثور است اينكه وحوش از چرندگان صحرا و پرندگان در هوا در روز عاشورا كه دهم محرم الحرام است در عهد حضرت داود پيغمبر از آب و دان


در آشيان و بيابان خود را ممنوع مي ساختند و روزه مي گرفتند تا شب.

ايضا در كتاب معدن و چند كتاب ديگر از كتب معتبره مأثور است كه:

حضرت موسي كليم الله، در مناجات با حضرت قاضي الحاجات عرض كرد كه اي پروردگار من! به چه سبب امت خاتم پيغمبر را بر سائر مردمان از امتان پيغمبران ديگر تفضيل دادي؟ حضرت رب الارباب به آن جناب خطاب فرمود كه ترجيح اين گروه اطياب به سبب ده خصلت است. حضرت موسي عرض كرد كه آن ده خصلت كدام است تا بني اسرائيل را به آن امر نمايم كه به وظايف آنها قيام و اقدام نمايند؟ خطاب از مصدر جلال الهي رسيد كه آنها نماز و زكوة و روزه و حج و جهاد و جمعه و نماز جماعت و قرآن و علم و عاشورا مي باشند. حضرت كليم عرض كرد كه عاشورا چيست؟ فرمود كه گريستن خود را شبيه به گريه كنندگان داشتن، بر سبط محمد مرثيه و عزاداري بر مصيبت فرزند مصطفي است. اي موسي! نيست بنده اي از بندگان من در آن زمان كه بگريد يا خود را شبيه به گريه كننده بدارد و عزاداري كند بر فرزند مصطفي مگر اين كه براي اوست بهشت در حالتي كه در آن ثابت خواهد بود؛ و هر كه انفاق كند مال خود را در محبت پسر دختر مصطفي كه طعامي دهد و يا درهم و يا ديناري صرف كند مبارك خواهم نمود آن مال را در دنيا براي او هر درهمي را به هفتاد درهم عوض مي دهم و با عافيت در بهشت خواهد بود و گناهان او را به امر خود مي بخشم. قسم به عزت و جلال خودم كه هيچ مردي و يا زني نيست كه اشكش روان شود در عاشورا و يا غير عاشورا يك قطره اشك مگر اينكه براي او مزد صد شهيد كرامت مي فرمايم.