بازگشت

در بيان كساني كه بعد از مردن زنده شدند و تكلم نمودند


فصل اول: در وفات پيغمبر و زنده شدنش بعد از تكفين: امر اول: در آخر زيارت پيغمبر اهل قبور را. امر دوم: در موعظه ي آخر پيغمبر خدا. امر سوم: در وداع پيغمبر حسنين را.

فصل دوم: در وفات فاطمه و زنده شدنش و دست انداختن به گردن حسنين. امر اول: در انعقاد نطفه ي فاطمه از ميوه ي بهشت، در رفع منافات در ميان اينكه نطفه ي فاطمه از رطب بود يا آنچه دلالت كرد كه از سيب بود. امر دوم: در بيان وجه تسميه ي فاطمه به فاطمه و تلقيب فاطمه به زهرا. امر سوم: در علم فاطمه. امر چهارم: در مناقب فاطمه: حديث اول: در وجه ديگر براي تسميه ي فاطمه به فاطمه، حديث دوم: در غضب خدا براي غضب فاطمه، حديث سوم: در اينكه آزار فاطمه آزار خدا است، حديث چهارم: در كيفيت ورود فاطمه بر پيغمبر، حديث پنجم: در تألم فاطمه براي وفات خديجه ي كبري، حديث ششم: در استجابت دعاء ام ايمن به واسطه ي فاطمه، حديث هفتم: در گرديدن آسيا براي فاطمه، حديث هشتم: در رهن چادر فاطمه در نزد يهودي، حديث نهم: در كرامت نواده ي فضه، خادمه فاطمه، حديث دهم: در استجابت دعاء فضه، خادمه ي فاطمه، حديث يازدهم: در وجود فاطمه و بخشيدن پوستي را به اعرابي، حديث دوازدهم: كيفيت حشر فاطمه در روز قيامت، حديث سيزدهم: در بيان مصحف فاطمه، حديث چهاردهم: در تحفه فرستادن فاطمه در بهشت براي زنان دوستان خود، حديث پانزدهم: در زفاف فاطمه و اينكه آن زن كه در زفاف فاطمه حضور داشت


اسماء بنت يزيد بن سكن انصاري است نه بنت عميس، حديث شانزدهم: در اينكه بسيار گريه كنندگان پنج نفر بودند و اينكه چگونه صداي گريه فاطمه را اهل مدينه مي شنيدند با اينكه اهل مدينه محرم او نبودند و تحقيق آن و اينكه فاطمه گريه اش از آن پنج نفر بيشتر است و اخبار امام حسين سلمان را در حال طفوليت از شهادت خود، حديث هيفدهم: در گريستن پيغمبر در زمان وفات بر فاطمه، حديث هيجدهم: در اخبار جبرئيل به فاطمه از احوال آينده براي تسلي او، حديث نوزدهم: در خواستن فاطمه پيراهن پيغمبر را از علي، حديث بيستم: در خواستن فاطمه از بلال كه اذان گويد، حديث بيست و يكم: در شدت حزن فاطمه بعد از پيغمبر و رفتن او به نزد قبر پيغمبر و مرثيه ي فاطمه بر پيغمبر و وفات فاطمه و دست انداختن به گردن حسنين بعد از گذاشتن در كفن و مرثيه ي اميرالمؤمنين براي فاطمه: حديث بيست و دوم: در بيرون آمدن دستي از قبر فاطمه و گرفتن جسد فاطمه را از علي، حديث بيست و سوم: در مرثيه ي ديگر از علي براي فاطمه، حديث بيست و چهارم: در مرثيه ديگر از فاطمه براي پيغمبر، حديث بيست و پنجم: در مرثيه ديگر كه فاطمه براي پيغمبر گفته و ايذاء عمر بالنسبه به فاطمه و سقط محسن و عدم رضاي فاطمه از ابي بكر و عمر.

فصل سوم: در شهادت اميرالمؤمنين و زنده شدنش بعد از وفات.

فصل چهارم: در شهادت كودكان مسلم بن عقيل و زنده شدن ايشان بعد از قتل.

فصل پنجم: در زنده شدن سلمان بعد از وفات.

فصل ششم: در زنده شدن بريد بن معاويه عجلي از اصحاب حضرت صادق - عليه السلام - در زمان غسل دادن.

فصل هفتم: در تكلم سر انور فرزند حيدر، حسين تشنه جگر، و بيان قصيده ي مؤلف در زبان حال فاطمه.