بازگشت

در كرامت و افضليت و سخاوت و شجاعت و عبادت و تقاوت و مصيبت امام حسن


فصل اول: در افضليت امام حسن از امام حسين، در افضليت ائمه از انبياء و بيان اقوال و ادله ي اقوال و استدلال، در افضليت ائمه به آيه ي مباهله، در استدلال به تفسير اولوالعزم و بيان آيه ي: (و سئل من ارسلنا) [1] ، در تفصيل دادن بعضي حضرت قائم را و استدلالش و جواب آن، در بيان مذاهب حق، در تفضيل بعضي از ائمه بر بعضي ديگر و افضليت اميرالمؤمنين از همه، در تحقيق اينكه افضليت ائمه را به عقل نتوان استدلال نمود و معين رجوع به آيات و اخبار است، در ادله ي ظنيه بر افضليت حسن از حسين و بيان قسمت خوشه ي انگور و ابيات حسين در حضور پيغمبر، در شرافت دست طرف راست بر چپ و احكامي كه بر اين مسأله در كتب فقهيه مترتب مي شود از طهارت تا ديات و ادله ي ظنيه ي كه توان تفضيل حسن را ثابت نمود هفت است.

فصل دوم: در اينكه مصيبت حسن اصعب و اعظم است از مصيبت سيدالشهداء و استدلال بر آن.

فصل سوم: در كرامات حسن، در ذكر سبز شدن درخت خرماي خشك و ثمر آوردن، در مبدل كردن حسن مرد را به زن بنا بر روايت بحار، در اخبار حسن به اينكه فلان گاو معين آبستن و گوساله ي شكم او پيشاني و سر دنب او سفيد است.

فصل چهارم: در مكارم اخلاق حسن و زهد و عبادت و سخاء وي، در فضيلت


حسن و پياده رفتن به حج، در كثرت بكاء حسن، در مقاسمه ي آن جناب مال خود را با خدا در سه دفعه، در خروج آن جناب از همه ي اموالش، و در راه خدا دادن در دو دفعه،در سماع [2] حسن وحي نازل به پيغمبر را، عطاء كردن هزار تومان به سائل، در حياء حسن، در اشعار حسن، در نصايح، در شجاعت حسن، در ثواب گريه بر حسن، در گريستن پيغمبر بر حسن.

فصل پنجم: [در ابكاء و بكاء و ثواب ماتم امام حسن است.]

فصل ششم: در شهادت حسن، در غلط بودن زهر در آب ريختن، در سؤال حسن از حسين از سبب سبزي رنگ مباركش، در دين حسن عزرائيل را.

فصل هفتم: در امور واقعه بعد از شهادت حسن، در فروريختن جگر حسن در طشت، در تيرباران بر جنازه ي حسن، در شعر ابن عباس، در شعر ابن حجاج، مناظره ي فضال بن حسن با ابوحنيفه، در مرثيه ي حسين بر حسن و بيان محسنات شعريه. در قصيده ي مؤلف در ماتم حضرت امام حسن.


پاورقي

[1] زخرف 45:43.

[2] سماع: شنيدن و گوش فرا داشتن.