هنگامي كه حاكم موصل نامه را خواند دستور داد پرچمها را به اهتراز درآورده و شهر را زينت كنند. مردم از هر سو و از هر مكان اجتماع كردند، حاكم شهر بيرون آمد و در شش ميلي به استقبال آنها رفت، بعضي از مردم چون اين صحنه را ديدند از آنها مي پرسيدند: چه خبر است؟

مي گفتند: سر خارجي است كه در سرزمين عراق خروج كرده، ابن زياد او را كشته و سر او را به سوي يزيد فرستاده است.


يكي از آنها گفت: اي مردم! اين سر مقدس حضرت حسين عليه السلام است.

چون اين مسأله را تحقيق كردند و فهميدند كه چنين است، چهل هزار سوار از طايفه ي اوس و خزرج در محلي اجتماع كرده و هم قسم شدند كه آن ملاعين را بكشند، و سر مقدس امام عليه السلام را از آنها بگيرند و در شهر خودشان دفن نمايند تا بدين وسيله در روز قيامت، باعث افتخار آنها گردد.