شيخ مفيد رحمة الله گويد:

چون سر مطهر امام حسين عليه السلام را وارد كوفه نمودند، فرداي همان روز؛ ابن سعد حرامزاده به همراه اسرا و دختران امام حسين عليه السلام و اهل بيت آن حضرت وارد كوفه شد.

ابن زياد لعين در دارالاماره نشست و به مردم اذن عمومي داد كه در مجلس حاضر شوند و دستور داد سر اطهر حضرت را آورده و در پيش روي خود گذاشت. آن ملعون به سر مطهر نگاه مي كرد و تبسم مي نمود، و در دست آن ولد الزنا، چوبي بود كه به دندان هاي آن حضرت مي زد [1] .

اين قضيه را شيخ صدوق رحمة الله در «امالي» خود، به سندش از دربان ابن زياد لعين چنين نقل مي كند:

هنگامي كه سر مقدس امام حسين عليه السلام را به مجلس ابن زياد لعين آوردند، آن حرامزاده دستور داد سر مطهر را در تشتي زرين بگذارند، و شروع كرد با چوبي كه در دست داشت به دندانهاي آن حضرت مي زد و مي گفت: اي اباعبدالله! چه زود پير شدي! مردي از ميان جمعيت گفت: دست نگه دار! من ديدم جايي را كه تو چوب مي زني رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مي بوسيد.

آن ملعون گفت: امروز، روزي است در عوض جنگ بدر [2] .