بازگشت

فرستادن سر اطهر امام حسين به سوي ابن زياد لعين


سيد بن طاووس رحمة الله در «لهوف» و شيخ ابن نما رحمة الله در «مثير الاحزان» اين روايت را نقل كرده اند، البته ما روايت سيد رحمة الله را نقل مي كنيم كه مي گويد:

عصر روز عاشورا، عمر سعد لعين، سر مقدس امام حسين عليه السلام را توسط خولي بن يزيد و حميد بن مسلم ازدي نزد ابن زياد ملعون فرستاد.

آن ملعون، دستور داد سرهاي بقيه اصحاب و اهل بيت حضرت را از بدن ها جدا


كرده و بشويند، بعد توسط شمر بن ذي الجوشن، قيس بن اشعث و عمرو بن حجاج به سوي كوفه فرستاد تا آنها را نزد ابن زياد ملعون ببرند.

عمر سعد لعين، روز عاشورا و روز يازدهم را تا ظهر در كربلا ماند، سپس با بازماندگان از اهل بيت امام حسين عليه السلام به سوي كوفه حركت كرد. آن ملعون، بانوان و اهل حرم امام عليه السلام را در ميان دشمنان آنها با صورت هاي باز بر شتران بي هودج سوار كرد كه آنان امانات و ودايع اشرف پيامبران بودند و آنان را چون اسيران ترك و روم در سخت ترين شرايط و با غم و اندوه به اسيري بردند [1] .

سيد بن طاووس رحمة الله گويد: روايت شده است:

سرهاي مقدس اصحاب و ياران امام حسين عليه السلام هفتاد و هشت سر بودند، قبايلي كه در كربلا شركت كرده بودند براي تقرب به ابن زياد ولدالزنا و يزيد بن معاويه ي حرامزاده، آنها را بين خود تقسيم كردند.

قبيله ي كنده به سركردگي قيس بن اشعث ملعون، سيزده سر؛ قبيله ي هوازن تحت فرماندهي شمر بن ذي الجوشن ولدالزنا، دوازده سر؛ قبيله ي تميم، هفده سر؛ قبيله بني اسد، شانزده سر؛ قبيله ي مذحج هفده سر و بقيه كوفيان نيز سيزده سر به كوفه آوردند [2] .


پاورقي

[1] بحارالأنوار: 107 : 45، مثير الأحزان: 84.

[2] بحارالأنوار: 62 : 45.