در كتاب هاي بسياري نقل شده است:

هنگامي كه همه ي اصحاب و ياران، برادران و خويشان امام حسين عليه السلام و همچنين فرزندش علي اكبر عليه السلام شهيد شدند، حضرت نگاهي به سمت راست و چپ نمود و در اطراف خود كسي از اصحاب و فرزندان برادر و اهل بيتش را نديد سر مبارك خود را به سوي آسمان بلند كرد و فرمود:

اللهم انك تري ما يصنع بولد نبيك.

خدايا! تو شاهدي كه با فرزند پيامبر تو چگونه رفتار مي شود؟

آن گاه صدا زد:

هل من راحم يرحم آل رسول المختار؟ هل من ناصر ينصر ذرية الأطهار؟ هل من مجير لأبناء البتول؟ هل من ذاب يذب عن حرم الرسول؟ هل من موحد يخاف الله فينا؟ هل من مغيث يرجو الله في اغاثتنا؟

آيا رحم كننده اي هست تا به فرزندان پيامبر برگزيده رحم نمايد؟ آيا ياوري هست تا فرزندان پاكيزگان را ياري كند؟

آيا كسي هست تا فرزندان فاطمه زهرا عليهاالسلام را پناه دهد؟ آيا مدافعي هست تا از حريم پيامبر دفاع نمايد؟ آيا خداپرستي هست تا در حق ما از خدا بترسد؟ آيا فريادرسي هست كه به پاداش خدا اميد داشته و به فرياد ما برسد؟