محمد بن ابوطالب و ديگران گويند: پس از او؛ جعفر بن عقيل عليه السلام در حالي كه رجز مي خواند قدم به عرصه ي نبرد گذاشت، او مي گفت:



أنا الغلام الأبطحي الطالبي

من معشر في هاشم و غالب



و نحن حقا سادة الذوائب

هذا حسين أطيب الأطائب



من عترة البر التقي العاقب

من فرزند مكي و از فرزندان ابوطالب هستم؛ گروهي كه از هاشم و غالب متولد شده اند. به راستي ما آقايان، بزرگان و اشراف هستيم؛ اين حسين عليه السلام است كه پاكيزه ترين پاكيزگان است.



از اولاد پيامبر نيكوكار و خاتم پيامبران است.

او بر دشمن حمله كرد و جنگيد و پانزده نفر سواره را به خاك انداخت [1] .

ابن شهراشوب رحمه الله مي نويسد: گفته شده:

جعفر بن عقيل دو نفر را كشت، سپس بشر بن سوط همداني ملعون بر او حمله كرد و او را به شهادت رساند [2] .


ابوالفرج گويد: مادر او ام ثغر، دختر عامر عامري بود. و قاتل او ملعوني به نام عروة الله بن عبدالله خثعمي بوده است [3] .